გვირილა

როგორ გიხდებოდნენ თეთრი გვირილები..
შენ თვითონა ხარ გვირილა.
გაზაფხულზე რომ გკრეფდი და გეძებდი,
დრო იყო, ბავშვურად ყვირილა.

მწვანედ აყურსული ტანია მროკავი,
გვირგვინი-სპეტაკი თეთრია,
ვერცხლად გაბადრული ხატი სალოცავი,
გიცნობ და არც გიცნობ, ფერია.

რაც გიცნობ, მახარებს და სადაც არ გიცნობ,
იქ მეგობრობა მწყურია,
არ ვიცი, ძვირფასო, მაგრამ რომ გაგიცნობ,
ერთურთს ვედაძმებით, მგონია.

ანაო, ანაო, ცათა დედოფალაო,
გვირილების თაიგულო, შვლის ნუკრუნა ქალაო,
ფრესკებიდან გადმოსულო ღვთიურ ცეცხლის ძალაო,
საქართველომ რომ დაგბადა, რომელი წყლით გბანაო?

თიბათვის 24, 2007 წელი
Castiglion Fibocchi, Aiaia
კონსტანტინე (კოკა) ვეკუა